در این گزاره برگ بخشی از نتایج مطالعه کمی سازی اثرات آلودگی هوا بر سلامت در شهر تهران (بزرگترین کلانشهر کشور با جمعیت بیش از 8 میلیون نفر) بررسی شده است.

روند تغییرات غلظت آلاینده های هوای آزاد شهر تهران

میانگین سالیانه غلظت ذرات معلق با قطر آئرودینامیکی 2/5 میکرومتر و کمتر (PM2.5) در سال 1396 معادل  µg/m3  بوده است و مقدار این آلاینده ها طی سالهای 1385 الی 1396 همواره بالاتر از مقادیر رهنمود سازمان جهانی بهداشت و استاندارد ملی بوده است.

روند تغییرات شاخص کیفیت هوای شهر تهران

از ابتدای سال 1390 تا پایان سال 1396 در شهر تهران حتی یک روز شاخص کیفیت هوا در طبقه«خوب» (50-0= AQI) قرار نگرفته است.

توزیع مکانی غلظت ذرات معلق هوای شهر تهران در سال 1396

کمترین مقادیر میانگین سالیانه غلظت PM2.5 شهر تهران به ترتیب در منطقه 2 شهرداری (سعادت آباد)، منطقه 15 (مسعودیه)، منطقه 8 (گلبرگ) و منطقه 1 (اقدسیه) و بیشترین مقادیر میانگین غلظت سالیانه PM2.5 در منطقه 13 شهرداری (پیروزی)، منطقه 11 و حوالی دانشگاه شریف بوده است.

اثرات آلودگی هوا بر سلامت در شهر تهران

در سال 1396 حدود 4878 مورد مرگ در شهر تهران منتسب به آلاینده PM2.5 هوای آزاد بوده است که از این تعداد حدود 12 درصد مربوط به افراد کمتر از 50 سال است در حالیکه سهم افراد 70 سال و بالاتر حدود 52 درصد بوده است؛ همچنین سهم موارد مرگ منتسب به آلودگی در شهر تهران در سال 1396 در افراد 80 سال و بالاتر 28 درصد می باشد.

دریافت گزاره برگ