• با توجه به اینکه در حال حاضر وجه غالب مکانیزم پرداخت سازمان های بیمه گر به ارائه کنندگان خدمات بیمارستانی در ایران، مکانیزم پرداخت به ازای هر خدمت می باشد، خطر مالی به طور کامل بر دوش سازمان های بیمه گر است و ارائه کنندگان هر چقدر که خدمات بیشتری به تعداد زیادتری از بیماران ارائه دهند، درآمدشان بیشتر و از طرفی تعهدات مالی و هزینه سازمان های بیمه گر نیز به همین تناسب افزایش می‌یابد؛
• روندها نشان می دهد وجود سقف باز در هزینه کرد نظام سلامت و محدودیت و ناپایداری منابع می تواند عملکرد نظام سلامت را مورد تهدید قرار دهد؛
• دو راهکاری که برای کاهش مشکلات نظام پرداخت در نظام سلامت ایران در حال پیگیری می باشد، تعیین محدودیت یا ایجاد مکانیزم سقف بسته برای هزینه های بیمارستانی (برای پرداخت سازمان های بیمه گر به بیمارستان ها) و استفاده از مکانیزم پرداخت مبتنی بر گروه های مرتبط تشخیصی می باشد.

دریافت گزاره برگ